Mjølkevegen
Door: Lidy en Dick
Blijf op de hoogte en volg Dick
17 Juni 2018 | Noorwegen, Beitostøl
Er leiden vele wegen naar de Noordkaap. De snelste route is die via E-wegen. In Noorwegen zijn dat eenbaanswegen met twee rijstroken. De wegen zijn voorzien van strak asfalt met een stijgingspercentage in de categorie 'te doen'. Maar wij hebben besloten om deze wegen met al dat verkeer langs je heen zoveel mogelijk te mijden en te kiezen voor de kleinere, rustiger wegen. Lidy heeft tijdens de voorbereidingen al kennis genomen van de Mjølkevegen, een netwerk van 260 km aan fietspaden over de hoogvlakten van de Valdres. Fietsen langs zomer-boerderijen in een prachtige omgeving met dito uitzichten. Dat lijkt ons wel wat. In Gol aangekomen direct het Turistenkontor bezocht. De baliemedewerker reageert enthousiast en laat na het woord Mjølkewegen direct een mooie folder met ronkende teksten en een schitterend ingebonden boek zien. Onze vraag: "Is er ook een kaart beschikbaar?" blijkt moeilijker te beantwoorden. Zelfs internet biedt geen soulaas. Enfin, laten we maar vertrouwen op de folder, onze kaart met schaal 1:350.000 en de GPS. We komen er wel uit, laten we gaan. Direct een forse klim in de regen, later mist. Een vlagerige wind zorgt voor een gevoelstemperatuur van 5 graden. Bovenop aangekomen vinden we na enig gezoek een camping met hytter in de jaren 50-stijl. Nu zijn wij ook van die tijd, dus snel de houtkachel aangemaakt en we zitten er weer knus bij. De volgende dag was het fris maar mooi helder weer met een zonnetje. Via grusswegen pittig moeten fietsen, soms met zeer steile hellingen maar onze inspanningen worden beloond. Dit is waarom we naar Noorwegen zijn gekomen. Het hoog(s)te punt is de Slettefjellet: 1300m. Tot 700 m hoogte gaat het wel maar daarna was het afzien: kleine stukjes fietsen, steekvliegen verjagen, soms een stukje lopen om daarna toch maar te fietsen. We hebben geen informatie over het stijgingspercentage maar laten we het houden op: te veel. Vlak voor de top bij een picknick-tafel hebben we ons snel herpakt: gehaald, maar wat een Tour de force! Onze beloning was een meer dan schitterend uitzicht op het meer Fleinsendin. Een einde-van-de-wereld-gevoel overvalt ons. Waar is Floortje? Allebei zijn we kei-kapot van onze inspanningen maar lachen elkaar toe omdat we het toch weer geflikt hebben. Maar vandaag houden we een rustdag, we zijn tenslotte ook niet gek.
-
18 Juni 2018 - 06:20
Anne:
Alle mensen wat een mooie omgeving! En afzien afgewisseld met euforie lees ik. Jaja écht op reis. En elkaar dan lachend aankijken en een dag rust nemen; top-idee.
Vrolijke groet Anne -
18 Juni 2018 - 07:42
Robin:
Ik lees de enorme prestatie in elke zin terugkomen! En wat een mooie foto's! Wat omhoog gaat ook weer ergens naar beneden: Je begon met de ferry naar Noorwegen en de Noordkaap eindigt ook weer in zee, dus....... -
18 Juni 2018 - 10:33
Stephani:
Zo, wat een prestatie zeg!
Een rustdag houden lijkt me een goed plan.
Succes! -
18 Juni 2018 - 15:01
Ridi:
Prachtverhaal en prachtfoto's van een prachtland! Afzien en volop genieten en een rustdag op zijn tijd!!
Elke dag komt de Noordkaap dichterbij en de weg er naar toe is minstens zo bijzonder als de bestemming!! Zonnegroet Ridi
-
19 Juni 2018 - 09:04
Geert De Ruiter:
Jullie zijn helden en wat een prachtige foto van het meer. Geniet maar verder. -
19 Juni 2018 - 14:22
Ria:
Petje af! -
21 Juni 2018 - 08:43
Marie:
Bikkels zijn jullie, wat zullen jullie intussen een conditie hebben!
Hebben jullie kans om het noorderlicht te zien?
Prachtige foto's, fijne verdere reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
