Terug op het vertrouwde honk

Na precies 7 weken weer terug op de Postweg. Van de langste dag naar de kortste dag, da's even wennen. Van Zuid-Amerika met een relaxte levensstijl naar het strak georganiseerde Nederland met de aangeharkte tuintjes en de schoon geveegde stoepen. Da's ook weer even wennen. Zal het me lukken om iets van de losse manier van leven die ik me de afgelopen weken eigen heb gemaakt enige tijd vast te houden? Ik maak me geen illusies maar proberen doe ik het zeker.

Ik kijk terug op een geweldige reis die, op een paar kleine zaken na, eigenlijk prima is verlopen. Veel leuke, positieve mensen ontmoet maar bovenal een spectaculair landschap dat op mij een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Deze reis door Chili en Argentinië heeft zeker aan de verwachtingen voldaan. Vooral in Chili, in de wat minder toeristische streken, is me de hulpvaardigheid van de mensen bijgebleven. Ik kan beide landen dan ook van harte aanbevelen als vakantiebestemming. Ik weet dat een aantal van jullie ook van plan zijn om naar Chili af te reizen. We gaan elkaar zeker nog spreken daarover.

Met dit laatste reisverslag beëindig ik mijn blog. Ik heb geprobeerd om rekening te houden met de brede interesse van jullie volgers door met mini-verhaaltjes de verschillende aspecten van mijn fietsreis te belichten. Dank voor de belangstelling en de vele, leuke en spontane reacties. Ik vond het erg leuk om ze tijdens mijn reis te lezen en het was voor mij een stimulans om door te gaan met de reisverslagen.

Zoals beloofd heb ik bij dit reisverslag extra foto's toegevoegd, die gemaakt zijn met mijn camera. Tijdens mijn reis kon ik alleen foto's toevoegen die gemaakt waren met mijn smartphone.

Net als de meesten van jullie, ga ik nu de kerstvakantie in. Ik wens iedereen fijne feestdagen en alvast de beste wensen voor 2016. Voor de meesten van jullie ongetwijfeld tot spoedig.

Hartelijke groet, Dick