Waar slaap ik vanavond?
Door: Dick Scholten
Blijf op de hoogte en volg Dick
11 November 2015 | Chili, Puerto Montt
Ik heb er nu een week fietsen opzitten. Langs prachtige meren, zeer indrukwekkende besneeuwde vulkanen, maar ook weidelandschap en bossen kwamen langs. Behalve in het landschap is er ook voldoende afwisseling in de wegen (asfalt en gravel), het weer, maar zeker ook de slaapplekken. Het vinden van een slaapplek wil hier in Chili nog wel eens een uitdaging zijn. Mijn actieradius in dit grote land is beperkt dus ik moet het nemen zoals het op mijn pad komt. Mijn overnachtingen zijn de afgelopen week dan ook zeer divers: een normaal hotel, een hotel dat die naam niet verdiend, campings van zeer eenvoudig tot minimaal, een luxe cabana compleet met badkamer en keuken en tot slot een kamer in een hospedaje. Een luxe onderkomen is uiteraard prettig maar de eenvoudigste blijven je meestal het beste bij. Ik pik er twee uit:
Hotel Roger in Los Lagos.
Aan de buitenkant bleek uit niets dat het een hotel was. Het leek wel een gebouw uit een amerikaanse western alleen de klapdeuren ontbraken. De ramen in de bovenverdieping vielen er zo'n beetje uit. Op mijn "hola! hola!" volgde uiteindelijk een reactie van een personeelslid. Si, ik kon blijven slapen. Via een donker gangetje bereikten we de kamer. Tussen de bedden kon nog net mijn fiets staan. Later kwam ook de zeer oude eigenaresse eens polshoogte nemen. Was dit echt een hotel? Vergane glorie in optima forma.
Het goede nieuws: er was een warme douche, het was er lekker koel en het bed was alleen maar te kort. Wat wil een mens nog meer?
Het oude, kromlopende dametje kwam nog wel zelf het geld innen. Dat liet ze niet over aan het personeel. De volgende morgen bij mijn vertrek zwaaide ze me nog na. Adios!
Camping Les Cascades
De camping oogde in eerste instantie eenvoudig, zeg maar zeer eenvoudig maar wel mooi gelegen aan het meer Lago Llanquihue. In het huis tegenover de camping bleek de eigenaresse te wonen. De camping kon geopend worden voor mij. Er was geen warm water maar ik kon bij haar in huis douchen. Het houtje touwtje principe was hier letterlijk toepast. Met touwtjes, plankjes, ijzerdraad en elektriciteitdraad werd alles werkend gehouden.Ook hier weer goed nieuws: alles werkte! Maar het mooiste moet nog komen. De lucht klaarde steeds meer op en de middag en avond waren stralend. De vulkanen Osorno en Calbuco waren in al hun pracht te zien. Het slotakkoord kwam van de zon: een schitterende zonsondergang over het meer. Na mijn ´diner` nog tevreden en een beetje wegmijmerend een kopje thee gedronken met de laatste chocolade uit Nederland ... Deze slaapplaats komt in mijn top 10. Ik heb heerlijk geslapen die nacht.
O ja, leuk zeg al die reacties van jullie! En geef de link naar deze site gerust door aan belangstellenden. Ik hou jullie, zo goed als mogelijk is, op de hoogte. Deel 1, het grote meren gebied zit er op, vanaf morgen deel 2 de Carretera Austral.
Hotel Roger in Los Lagos.
Aan de buitenkant bleek uit niets dat het een hotel was. Het leek wel een gebouw uit een amerikaanse western alleen de klapdeuren ontbraken. De ramen in de bovenverdieping vielen er zo'n beetje uit. Op mijn "hola! hola!" volgde uiteindelijk een reactie van een personeelslid. Si, ik kon blijven slapen. Via een donker gangetje bereikten we de kamer. Tussen de bedden kon nog net mijn fiets staan. Later kwam ook de zeer oude eigenaresse eens polshoogte nemen. Was dit echt een hotel? Vergane glorie in optima forma.
Het goede nieuws: er was een warme douche, het was er lekker koel en het bed was alleen maar te kort. Wat wil een mens nog meer?
Het oude, kromlopende dametje kwam nog wel zelf het geld innen. Dat liet ze niet over aan het personeel. De volgende morgen bij mijn vertrek zwaaide ze me nog na. Adios!
Camping Les Cascades
De camping oogde in eerste instantie eenvoudig, zeg maar zeer eenvoudig maar wel mooi gelegen aan het meer Lago Llanquihue. In het huis tegenover de camping bleek de eigenaresse te wonen. De camping kon geopend worden voor mij. Er was geen warm water maar ik kon bij haar in huis douchen. Het houtje touwtje principe was hier letterlijk toepast. Met touwtjes, plankjes, ijzerdraad en elektriciteitdraad werd alles werkend gehouden.Ook hier weer goed nieuws: alles werkte! Maar het mooiste moet nog komen. De lucht klaarde steeds meer op en de middag en avond waren stralend. De vulkanen Osorno en Calbuco waren in al hun pracht te zien. Het slotakkoord kwam van de zon: een schitterende zonsondergang over het meer. Na mijn ´diner` nog tevreden en een beetje wegmijmerend een kopje thee gedronken met de laatste chocolade uit Nederland ... Deze slaapplaats komt in mijn top 10. Ik heb heerlijk geslapen die nacht.
O ja, leuk zeg al die reacties van jullie! En geef de link naar deze site gerust door aan belangstellenden. Ik hou jullie, zo goed als mogelijk is, op de hoogte. Deel 1, het grote meren gebied zit er op, vanaf morgen deel 2 de Carretera Austral.
-
10 November 2015 - 20:19
Wim:
Hoi Dick, als ik dit zo lees bevestigt dit maar weer dat een van de grootste charmes van een fietsreis is dat je 's-ochtends nooit weet in welk wereldje je 's-avonds terecht gaat komen.
Heel veel fietsreis plezier verder gewenst, enne, je zonnegroeten niet vergeten (is ook goed tegen dikke enkels!)!
Wim -
10 November 2015 - 21:21
Esther:
Leuk om je fiets ervaringen te lezen! Heel veel plezier nog en geniet van deze mooie reis. Groetjes ook van Menno en Feline -
10 November 2015 - 21:50
Mariëtte:
Hé Dick, wat leuk dat het Zuid Amerika fietsavontuur van start is gegaan! In vind de verhalen nu al leuk! Geniet ervan!! Groetjes, Mariëtte -
11 November 2015 - 08:53
Hans Iserief:
Waar slaap ik vanavond? Dat ken ik ook. Uit mijn studententijd. Waren de bedden niet te kort maar wel te smal... Leuke verhalen Dick. Keep em coming! -
11 November 2015 - 09:35
Ingeborg:
Heerlijk om gewoon van dag tot dag te zien wat er op je pad komt :) Geniet ervan! Enne, die bedden zullen vermoedelijk regelmatig te kort zijn voor jouw Westers postuur. Ik ben benieuwd naar het vervolg! -
11 November 2015 - 13:52
Fay:
Wat een avontuur, maar afwachten wat op je pad komt (o: Leuk om te lezen allemaal! -
16 November 2015 - 21:30
Hugo En Ank:
Hoi Dick,
Mooie reisverslagen en natuurlijk ook goed om te horen dat het goed met je gaat.
Wij zijn nieuwsgierig naar het verdere verloop van je reis, we blijven je volgen.
Happy trails.
Gr. Hugo en Ank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
